Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων και εκδηλώνεται σε εκείνες τις αρθρώσεις που «σηκώνουν» το περισσότερο βάρος, δηλαδή στα γόνατα, τους μηρούς και τη σπονδυλική στήλη. Επίσης εμφανίζεται στα δάκτυλα, τον αντίχειρα, τον αυχένα και το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Οι υπόλοιπες αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος σπάνια επηρεάζονται, εκτός εάν έχει προϋπάρξει κάποιος τραυματισμός.
Για ποιο λόγο όμως δημιουργούνται όλα αυτά τα προβλήματα; Κάθε άρθρωση έχει το φυσικό της «απορροφητικό» υλικό, δηλαδή τον χόνδρο. Με την πάροδο της ηλικίας, οι αρθρώσεις σκληραίνουν και ο χόνδρος είναι πιο ευάλωτος, λόγω των πιέσεων και των φορτίων που δέχονται καθημερινά. Παράλληλα, τα οστά τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας πόνο και περιορίζοντας την κινητικότητα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι άνω των 60 ετών, υποφέρουν από κάποιου βαθμού οστεοαρθρίτιδα, αλλά δεν είναι σπάνια η εμφάνισή της και σε άτομα μικρότερης ηλικίας (20 – 30 ετών).
Τίθεται εύλογα λοιπόν, το ερώτημα: τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, για να "προλάβουμε" τέτοιες καταστάσεις καθώς μεγαλώνουμε και πώς;
Οι θεραπείες που εφαρμόζονται (φαρμακευτική αγωγή, φυσιοθεραπεία, ακόμα και βλαστικά κύτταρα) για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας ανακουφίζουν τους ασθενείς όταν η πάθηση είναι σε εξέλιξη, επιβάλλεται όμως να συμπεριλάβουμε και την άσκηση, όχι μόνο ως μέσο θεραπείας, αλλά και πρόληψης.
Το παρακάτω άρθρο, εξηγεί τα πώς και τα γιατί σε όλα τούτα τα ερωτήματα, όσον αφορά στις δύο πιο βασικές αρθρώσεις, του ισχίου και του γόνατος και το έχει γράψει ο κύριος Μαργαρίτης Αναστάσιος. Το βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον και σας το παρουσιάζουμε.
link: Ο ρόλος της άσκησης στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος και του ισχίου.
πηγή: http://www.activephysiotherapy.com.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η άποψη του καθενός από εσάς, μας είναι χρήσιμη και απαραίτητη. Δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε, με το εύστοχο και ουσιαστικό σας σχόλιο. Όλα είναι ευπρόσδεκτα, όταν θα διατυπώνονται με ευπρέπεια και χωρίς άκομψες φράσεις.